5.2.2017 | 21:35
μοναχοκορη μονο σαν τιτλος
Μεγαλωσα με την γιαγια μου( και την μαμα μου) η οποια εμενε μαζι μας αλλα ηταν σαν να μην εμενε γιατι δουλευε , περασα ομορφα παιδικα χρονια ασχετα που ο μπαμπας μου ηταν στρατιωτικος και μονιμως ελειπε. Οταν εφτασα στα 18 μου εμαθα απο την γιαγια μου σε μια εκρηξη θυμου της , οτι ο μπαμπας μου οταν γεννηθηκα , δεν με ηθελε. Στεναχωρηθηκα στην αρχη ομως μετα δεν το εδωσα τοσο σημασια γιατι ολοι οι ανθρωποι περνουν κριση οταν γινονται μπαμπαδες. Μεχρι τα 10 μου ζουσα μετους παππουδες και την μητερα μου.Αργοτερα νοικιασε σπιτι η μητερα μου ομως εμενα δεν μου αρεσε και ηθελα να παραμεινω στην γιαγια μου.Ομως σημερα συνειδητοποιησα οτι ουτε αυτη ηθελε να μεινω μαζι της σε εκεινο τοδιαμερισμα.Πιστευω πως επειδη ο μπαμπας μουδεν με ηθελε οταν ημουν μικρη η μητερα μου παντα θα με βλεπει ως εμποδιο. Τωρα σπουδαζω και οταν επιστρεφω σπιτι μου λεει οτι εξαιτιας μου πολλες φορες μαλωνουν με τον μπαμπα μου και οτι οταν τελειωσω να βρω δουλεια και να παω σε αλλο σπιτι να μεινω. Παντα ηθελαν να ειμαι η καλυτερη μαθητρια εγω ημουν του 17 και ποτε δεν ενιωσαν περηφανη για εμενα.Οι επιλογες μου στα αγορια δεν τους αρεσει και με κρινει συνεχεια η μανα μου για την εμφανιση που εχω για το πως ντυνομαι κτλπ. Με βλεπει ανταγωνιστικα και ως εμποδιο αυτο πιστευω. Ο μπαμπας μου απο τοτε που εφυγε απο το στρατο καταλαβε πως εχει παιδι και πιστευω πως εχει αρχισει να με αγαπαει. Ξεχασα να πω οτι δεν εχω αδερφια .Αυτα απο μενα.