27.8.2011 | 23:51
Μοναξιά
Ειμαι μονη τωρα όπως ημουν χθες, παντα ειμαι μονη. Μεγαλωσα στην μοναξια, τρωω, πινω, ακουω, μοναξια..Περισσοτερο μονη μου νιωθω μεσα στο πληθος, οταν βλεπω αγαπημενους φιλους, δεμενες οικογενειες και αγκαλιασμενα ζευγαρια...Τότε νιωθω σαν ναυαγος σε ενα ανεξερευνητο νησι..Αυτη η μοναξια υψωνεται σαν τοιχος μπροστα μου που δεν μπορω να ξεπερασω, όσο και να προσπαθησω..Μισω τον εαυτο μου καθεται και γραφει αυτες τις γραμμες, που παραδεχεται την ηττα του, αλλα θελω καπου να τα πω..Μισω την μοναξια μου αλλα πλεον εχει γινει το οξυγονο που αναπνεω.Το χειροτερο ειναι οτι φοβαμαι οτι αυτη η κατασταση θα συνεχιστει για παντα :_( Σε ευχαριστω για την υπομονη σου.
