ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάνω ένα διδακτορικό σε ένα πανεπιστήμιο εδώ της Ελλάδας και συμπληρώνω τώρα χρόνο από την στιγμή που ορίστηκε η τριμελής μου. Το θέμα μου είναι πως μάλλον ο καθηγητής μου δεν δείχνει να με συμπαθεί ιδιαίτερα, ή για να το θέσω αλλιώς δεν θέλει να έχει και πολλά πολλά μαζί μου, παρά μόνο τα απολύτως τυπικά. Δεν έχω πρόβλημα με αυτό, απλώς νιώθω πως βρίσκομαι λιγάκι στην απομόνωση. Ακόμα και στο facebook άνθρωποι που με ξέρουν και από την πραγματική ζωή, επιλέγουν να με αγνοούν κυριολεκτικά. Παλιοί καθηγητές μου π.χ. δεν μπαίνουν καν στον κόπο να μου πουν ένα "γεια" παρόλο που μιλάνε με άλλους συναδέλφους μου χωρίς πρόβλημα. Νόμιζα πως με το διδακτορικό κάτι θα άλλαζε, πως θα με υπολόγιζαν κάπως, αλλά δεν συνέβη καθόλου αυτό.Το θέμα είναι πως είμαι αμέα, δηλαδή έχω ένα πρόβλημα στη βάδιση, και όλα αυτά τα αποδίδω στο πρόβλημα αυτό, πράγμα που με κάνει να νιώθω ακόμα περισσότερη μοναξιά. Δεν λέω τίποτα σε κανέναν, αλλά κρυφά κλαίω και αισθάνομαι τρομερή θλίψη. Δεν αντέχω τόση μοναξιά.