ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα ! Είμαι ο Μ.24 χρόνων και οφείλω να ομολογήσω πως νιώθω ποίο μόνος από ποτέ! Προέρχομαι από μια χωρισμένοι οίκογενεια ( πράγμα που με κάνει υπερήφανο) διότι μέσα από όλα αυτά έμαθα να παλεύω για να ζήσω , έμαθα να συγχωρώ να αγαπώ να εκτιμώ . Έμαθα επιφανειακά να είμαι άνθρωπος . Κάποιες φορές αισθάνομαι να γίνομαι Κάκος με τους ανθρώπους , σαν να θέλω να αναδειχθω σαν να θέλω να το παίξω κάποιος ... ..Εκανα μια σχέση 3 χρόνια κράτησε όλο το θέματακι., Μπήκα στρατό και Τσουπ το.εφαγα το κέρατο,! Υγεία έμαθα πολλά από αυτή την σχέση και έγινα δυνατότερος. Τώρα έχω αλλάξει ..έχω θέσει στόχους έχω βάλει προτεραιότητες ..νοίκιασα και σπίτι μένω και μόνος και σ λίγο καιρό αγοράσω και αμάξι .. μαζεύω και λεφτά... Μόνο που ... Τελικά δεν έχω φίλους ... Κάμω τόσα πολλά πράγματα και τελικα ευτυχισμένος δεν είμαι... 6 φίλους είχα όλο κ όλο και οι 4ς με απορρίπτουν σιγά σιγά. ..δεν απαντούν σε τηλέφωνα σε μηνύματα γενικά είναι εξαφανισμένοι.. έτσι λοιπόν και.εγω σιγά σιγά σταμάτησα να ενοχλώ ( αφού φάνηκε οτι ενοχλω) και λοιπόν έμεινα με τον κολλητό και την κολλητή μου.. μόνο που ενώ τους αγαπώ και έχω δεθεί απόλυτα μαζί τους .. αισθάνομαι ώρες ώρες να βαριέμαι την παρουσία τους ή αυτά που λένε .αφού καταλαβαίνω πως εγώ ανεβαίνω και αυτοί δεν κοιτούν τπτ πέρα από γκομενικα και τα συναφή... Θέλω να υπογραμμίσω πως μετά την σχέση που είχα απέκλεισα έως το αποτερον μέλλον την ενδεχόμενη σχέση/ συμβίωση .. θέλω να μείνω μόνος μου και νομίζω το χρειάζομαι οπότε έστρεψα όλο το βλέμμα μου στους φίλους μου. Να ξανά ζήσω όλα αυτά που άφησα ένα βράδυ έτσι απλά.. να ξανά ζήσω όλες εκείνες τις όμορφες στιγμές ... Είμαι μόνος λοιπόν και δεν αναγνωρίζω τι λάθος έχω κάνει... Ή μάλλον τι ήταν αυτό που τους έκαναν να φύγουν.. όταν ήμουν σε σχέση ολη την ώρα τηλέφωνα που εισαι να βγούμε για καφέ και τώρα? Τώρα που είμαι μόνος που είναι? Δεν έχω ανάγκη από ψεύτικους φίλους καλά είμαι και μόνος .. αλλά τι θα μπορούσα να κάνω .. ούτε θέτω κιόλας την ερώτηση / βοήθεια για επανασύνδεση .αν με αγαπούν θα με πάρουν τηλέφωνο ή θα με βρουν ... Με εμένα τι θα κάνω .. δεν είμαι κιόλας 15 ετών να κάνω εύκολα φίλους. Πλέον είναι πιο περίπλοκοι να ανοιχτείς.. αισθάνομαι το πρόβλημα και.για αυτό γράφω... Εξάλλου αν ήμουν καλά θα μιλούσα στον φίλους μου.. τώρα έχω Μάι ελπίδα ότι εκεί έξω υπάρχει κάποιος άνθρωπος που. Νιώθει λίγο πολύ ότι νιώθω...