ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εφτασα 33 και δεν εχω καν σχεση. Προλαβαινω να βρω συντροφο για σχεση ζωης; Ολα τα ζευγαρια της ηλικιας μου ειχαν χρονια μαζι πριν παντρευτουν. Εχουν χτισει μαζι μια ολοκληρη ζωη και τους ενωνουν τοσα βιωματα και εμπειριες. Με τοσο κοπο εχουν αγαπηθει. Εμενα ποιος θα με αγαπησει τοσο μεγαλη;; Μονη μου τα εχω περασει ολα: τις καραντινες, τις αποφοιτησεις μου, τις αγωνιες μου για ευρεση εργασιας ακομα και τις νοσηλειες μου για το αυτοανοσο μου. Θυμαμαι χαρακτηριστικα μια κυρια μεσα στο νοσοκομειο καθως με εβλεπε μονη μου να περιφερομαι μεσα στους διαδρομους , που μου ειχε πει να βρω καποιον γρηγορα για να μην ειμαι μονη μου και να ζησω. Γιατι η ζωη ειναι μικρη κι εκεινη λιγες μερες αργοτερα εχασε τον αντρα της. Και ειναι η αληθεια. Ειναι τοσο δυσβασταχτο να ξερεις οτι περα απο τους γονεις σου,εκει εξω δεν υπαρχει ουτε ενας, μα ουτε ενας ανθρωπος που να αναρωτιεται αν ζω ή αν πεθανα. Κανεις δεν ενδιαφερεται για εμενα. Δεν ειναι υπερβολη. Σκεφτομαι ποσες στογμες εχω χασει, ποσες βολτες στο λιμανι με τον συντροφο που θα μπορουσα να εχω,ποσες γιορτες, ποσες υποσχεσεις και ποσες αγκαλιες εχω χασει. Ολα αυτα τα ειχα θαμμενα μεσα μου. Μα δυστυχως ετυχε και ερωτευτηκα εναν παντρεμενο με παιδι (χωρις ανταποκριση). Και εσκασε μια βομβα μεσα μου. Το υπαρξιακο μου επεσε και με καταπλακωσε καθως τον εβλεπα να ζει ομορφες στιγμες με την οικογενεια του. Στιγμες που μαλλον δεν θα ζησω ποτε. Δεν ξερω τί συμβολιζει αυτος ο ανθρωπος για εμενα κι εχω παθει εμμονη μαζι του, μα ειναη επίπονο να τον βλεπω συνεχεια μπροστα μου μαζι με τη γυναικα του. Θα ηθελα να ανακουφιστω απο το βαρος αυτων των σκεψεων μου.