Θα συμμεριζόμουν το άσχημο αίσθημα της μοναξιάς σου, αν όντως ήθελες να βρεις τον άνθρωπό σου και δεν ερχόταν στη ζωή σου. Το ότι όμως κλαψουρίζεις και χαλιέσαι για τον πρώην σου και για παλιά ξινά σταφύλια, το θεωρώ χάσιμο χρόνου και ενέργειας. Γνωρίζεις ότι αυτός έχει άλλη στη ζωή του και αντί να ξενερώσεις και να πεις ένα stop στην αυτοκαταστροφή σου, εσύ συνεχίζεις να ζεις με τις σκιές. Αν σε ήθελε θα ήταν κοντά σου. Πολύ απλά, αυτή είναι η αλήθεια.