26.9.2013 | 00:53
Μοναξιά μου όλα....
Πόση μοναξιά στα δύσκολα..Τώρα που σε χρειαζόμουν πιο πολύ είσαι ένας άφαντος άνθρωπος!Σαν να μην υπήρξες ποτέ, σαν να μην υπήρξαν οι μήνες που πέρασαν.Μόνο με κάτι μισά μηνύματα και "like" κάνεις αισθητή την παρουσία σου στη ζωή μου.Ρωτάς τους άλλους τι κάνω,εκεί δείχνεις το ενδιαφέρον σου για μένα.Σε μένα όμως κουβέντα.Εχω βαρεθεί να τα λέω με τον τοίχο σου, εχω βαρεθεί να μαντεύω και να σκέφτομαι και να υποθέτω τι έχεις, γιατί είσαι έτσι, γιατί μέρα με τη μέρα απομακρύνεσαι όλο και πιο πολύ.Προσευχή κάθε βράδυ για σένα και για να βρώ τι γίνεται, να καταλάβω...Θα πιάσει?Ίσως...Θέλω να πιάσει...Ελπίζω σε σένα που αγαπάω και που πίστευα πως σε ξέρω...