ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξέρεις,δεν θα έγραφα τίποτα αλλά...Προσπαθούσα να κοιμηθώ και χωρίς να το θέλω,άκουγα συνεχώς τους χτύπους της καρδιάς μου.Την ένιωθα να χτυπιέται μέσα μου μέχρι να σκίσει το δέρμα,να βγεί και να'ρθει να σε βρεί.Μες στο σκοτάδι,να μην τη δει κανείς.Και νομίζω τα κατάφερε,ήταν εκεί.Έτσι δεν είναι;Νομίζω για μια στιγμή υπήρξαμε μαζί.Για μια στιγμή,μόνο,σου κράτησα το χέρι καιέσβησα γύρω σου ότι σε στεναχωρεί.Για μια στιγμή ήμουν αυτή που είχες ζωγραφίσει και,για μια στιγμή,ζήσαμε μια ζωή.Τώρα έφυγε,πάει.Σκορπίστηκες,σκορπίστηκα κι εγώ,γίναμε ένα post εξομολόγησης...Και τι άλλο πια να πω,Εις το επανιδείν.