ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

διαβάζω τις εξομολογήσεις της παρασκευής και του σαββάτου.η πλειοψηφια μιλα για μοναξια-και η δικη μου εξομολόγηση εντασσεταισε αυτή την πλειοψηφία.Επίσης,αναφέρονται σε αναμνήσεις,τελικά είμαστε στην εποχή των μόνων που θυμούνται πονώντας ή αναπολώντας τις ωραιες στιγμές,μπροστά σε έναν υπολογιστή ολιμερίς , διαβάζοντας εθισμένα τα προβληματα των άλλων,για να ξεχαστούμε λιγάκι απο τα δικά μας.μόνοι,πληγωμένοι,ξεχασμένοι και απομακομμένοι από ανθρώπους που μας αγαπούν -με δική μας πρωτοβουλία καθώς δεν αντέχουμε την ευτυχία τους-να θυμόμαστε ανθρώπους που μας πεταξαν έξω από τη ζωή τους.οι περισσότεροι από εμάς ,ανθρωποι που παλιότερα περνούσαμε όμορφα χωρίς καμία προσπάθεια και χαμογελούσαμε πολύ.και τώρα,τι έγινε?τι πάθαμε?κάτι δεν κάνουμε σωστά ,έτσι δεν είναι?τα γράφω πρώτα απ'όλα για να τα συνειδητοποιήσω εγώ.ελπίζω να μην είμαστε τόσοι πολλοί όσο νομίζω ,ελπίζω να μην είμαστε για τόσο πολύ όσο φοβάμαι.καλό βράδυ