ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κανείς δε νοιάζεται μαμά. Δεν περιμένω τίποτα πια από κανέναν. Θα το κάνω σημαία και θα το γράψω σε πλακάτ να το βλέπω μπας και το αποδεχτώ ότι έτσι είναι οι άνθρωποι τελικά. Κουράστηκα μαμά. Κουράστηκα να ακούω πόσο καλή είμαι και πόσο πολύ αξίζω. Μόνο λόγια που βγαίνουν με άπειρη ευκολία από το στόμα του καθενός. Εγώ ποτέ δεν είπα μεγάλες κουβέντες μαμά. Προσπαθώ να είμαι εκεί με πράξεις. Νόμιζα πως κάποτε θα λάβω κι εγώ ίση αντιμετώπιση από όλους αυτούς που υπάρχουν στη ζωή μου. Δεν ήταν όλοι λάθος μαμά. Κάποιοι είναι όμορφες ψυχές ή ίσως εγώ έχω μάθει να βλέπω το καλό μέσα τους. Ίσως προσπαθώ περισσότερο απ' όσο πρέπει να τους περιθάλψω και να τους παρηγορήσω, μάλλον από σένα το έχω πάρει. Επιμένω και υπομένω όπως κι εσύ. Αλλά στο τέλος πάντα την πατάω μαμά. Πάντα είμαι εγώ αυτή που φεύγει και κανείς δεν προσπαθεί να με κρατήσει. Και φεύγω γιατί μου έχεις μάθει εκτός απ το να δίνω,να με σέβομαι και να με εκτιμώ. Όμως πονάω μαμά και νιώθω μόνη. Αν και έχω μάθει και στη μοναξιά μου ακόμα να βρίσκω τρόπους, αισθάνομαι ότι γίνομαι όλο και πιο σκληρή και παγωμένη. Αυτό πρέπει να γίνω μαμά; Ίσως αυτό πρέπει να γίνω. Να μην τη δίνω την καρδιά μου σε κάνεναν. Πότε θα παλέψει κάποιος για μένα μαμά; Πότε θα παλέψει κάποιος για την καρδιά μου; Δεν υπάρχουν αυτά τα πράγματα στην εποχή μου μαμά. Τη χάνω την ελπίδα μου. Μόνο σε μένα θα πιστεύω πλέον μαμά. Σε κανέναν άλλον.