ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αναισθησία, η μεγάλη σου αγάπη.Αυτό λες κάθε βράδυ και κλείνεις τα βλέφαρα σου.Έγκλημα δεν είναι για την κάθε κοπελιά που της χαρίζεις κι από μια πληγή για να θυμάται, αλλά για σένα, που δεν ζεις, αλλά αναπνέεις και πάντα κουβαλάς στη τσέπη τη δικαιολογία φυσικά, του νιάτου.Ηδονίζεσαι να σκέφτεσαι πως σπαράζει η καρδιά τους, ενώ εσένα δεν σε αγγίζει τίποτα, δεν σκέφτεσαι κανέναν άλλο μα μόνο τον εαυτό σου. Και χαίρεσαι για τα κατορθώματά σου. Κι αν πιστεύεις πως δεν είναι ψυχολογικό σε γελάσαν αγαπητέ. Όλα ψυχολογικά είναι, ακόμα και η απάθεια ναι. Και επειδή το έχω ζήσει για αρκετό διάστημα αυτό που περνάς σου λέω πως είναι ότι χειρότερο μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου. Να μην αισθάνεσαι. Ότι χειρότερο. Αφήνεις την καρδιά σου άγουρη, μες στο σκουριασμένο της κελί κι εσύ γελάς..Οι φίλοι σου σε ζηλεύουν γιατί δεν την έχουν πάθει ακόμα.Όταν θα συμβεί το μοιραίο και τη πατήσεις πολύ άσχημα εκεί που δεν το περιμένεις, τότε θα χτυπήσεις το κεφαλάκι σου το όμορφο στο ντουβάρι.Αν και πιστεύω ήδη έχουν αρχίσει τα συμπτώματα συναισθημάτων, αλλιώς γιατί να μας το δηλώσεις;Αν θες να ακούσεις την πείρα μιας γυναίκας που πληγώθηκε μία και πλήγωσε 20 για πλάκα, ξεκίνα να μοιράζεις αγάπη. Όταν θα βρεις αυτήν που θα σε κάνει να νιώσεις, τότε αυτή η ωραία ζωή που κάνεις θα σου φαίνεται σαν ένα γκρί δρομάκι στη μέση του πουθενά. Και το χειρότερο απ'όλα θα είναι ότι δεν θα θυμάσαι στιγμές, παρά μόνο κάποιες σημαντικές ίσως για σένα, αυτό μπορείς να το διαπιστώσεις και μόνος σου. Οι αναίσθητοι(όπως κάποτε ήμουν) θυμούνται μόνο ότι θέλουν και νιώθουν όταν το αποφασίσουν και για ότι αποφασίσουν. Για να μην σε κουράζω, δεκάρα δε δίνω κιόλας για το αν θα με ακούσεις, αφού τσάμπα τα γράφω τώρα το ξέρω. Μόνο τον εαυτό σου ακούς και τα θετικά. τσαοο......