ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κι ας ξενύχτησα όταν είχαν πυρετό και ας ξενυχτάω πάλι τώρα που έχουν πρωτοαρχίσει να βγαίνουν βόλτες από αγωνία μέχρι να γυρίσουν... Κι ας βγαίναμε για ψώνια και αγοράζαμε μόνο πράγματα για αυτές και δεν έμεναν χρήματα για μένα... Κι ας μην έκανα καριέρα, ενώ θα μπορούσα να δεχτώ μια θέση με περισσότερα χρήματα, που θα απαιτούσε όμως περισσότερες ώρες... Κι ας «χαθήκαμε» με τον πατέρας τους και πια ζούμε μόνοι στο ίδιο σπίτι και μαζί με άλλους, ο καθένας διαφορετικούς, έξω από αυτό...ΔΕΝ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑ ΜΑΜΑ. ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΠΑΝΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ. ΚΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ. ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ «ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ», ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ...