ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι πολύ επιλεκτική με τους άντρες. Ο ένας μου βρωμάει, ο άλλος μου ξυνίζει. Αν ο άλλος δεν μου κάνει αυτό το κλικ από την πρώτη στιγμή, δεν θα ασχοληθώ. Μπορείς και να με πεις δυσκολη, και ναι έχω περάσει και θα περάσω μεγάλα διαστήματα μόνη μου - αλλά δεν με πειράζει. Μπήκες στην αίθουσα και απλά έλαμπες. Δεν ξέρω πώς να σου το εξηγήσω. Ήταν λες και είχες καταπιεί τον ήλιο ολόκληρο, λες και στις φλέβες σου είχες χιλιάδες αστερισμούς να κυλάνε. Το γέλιο σου έγινε το αγαπημένο μου τραγούδι -γελούσες συχνά. Το βλέμμα σου όταν μιλούσες για τις αγαπημένες σου ταινίες έμοιαζε τοσο παιδικό, τοσο αθώο... Δεν προσπαθούσες να εντυπωσιάσεις κανέναν. Μιλήσαμε. Ανταλλάξαμε Facebook. Δεν εκανα καμια κινηση, γιατί όμως δεν ξέρω... Προτιμούσα να σου μιλάω από κοντά μάλλον, και εδώ που τα λέμε δεν είμαστε λύκειο πλέον που το like σε μια φωτογραφία λέγεται flirting. Σε στόκαρα, δε θα ντραπώ να το πω. Είδα ότι έχεις κοπέλα. Όμορφη. Πάρα πολύ όμορφη. Για κάποιο διάστημα, έπεισα τον εαυτό μου ότι δε μου αρέσεις ερωτικά. Ότι μια φιλία μεταξύ μας μου φτάνει, δεν κάνει να είμαι επιπόλαιη. Παρ'όλα αυτά, σου έλεγα ανέκδοτα για να σε κάνω να γελάσεις, σου έκανα κομπλιμέντα για να σε δω να κοκκινίζεις... Ήθελα να σε βλέπω χαρούμενο, λαμπερό... Μου έφτανε.Η μεγάλη κατρακύλα έγινε σ'αυτό το σαχλό σεμινάριο. Με έψαχνες με τα μάτια σου, προσπάθησα να σε αγνοήσω, αλλά μου έπιασες ντροπαλά τον ώμο και κοκκίνησες όταν μου είπες "γεια". Έκατσες δίπλα μου, και όταν σβήσανε τα φώτα για την παρουσίαση, μου έπιασες τα δάχτυλα του χεριού μου... Απαλά, ίσα ίσα που ακούμπησαν οι άκρες. Αλλά κανένας μας δεν έκανε κίνηση να τραβηχτεί μακριά. Μείναμε έτσι, καθ'όλη τη διάρκεια της παρουσίασης... Δεν ξέρω τι έχεις στο μυαλό σου. Δεν ξέρω αν θα υπάρξει μέλλον. Αλλά αυτό το πράγμα, που μέσα στο σκοτάδι βρήκες το χέρι μου σαν να ήταν μια κινηση γνώριμη για μας, λες και το κάνουνε χρόνια αυτό, μου φτάνει.Μου φτάνει.