ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Υπάρχει κάτι που πρέπει να ξέρεις. Είμαι ερωτευμένη μαζί σου. Δεν ξέρω αν αυτό σε εκπλήσσει, σε αποστρέφει ή αν σε συγκινεί και αυτή εδώ είναι η μοναδική στιγμή που δε με ενδιαφέρει. Άφησέ με μονάχα να πω αυτά που θέλω. Λοιπόν, ναι, είμαι ερωτευμένη μαζί σου και δεν το λέω έτσι αψήφιστα αυτό. Πάντα θεωρούσα τον έρωτα ως κάτι σπάνιο και μοναδικό, όμως μονάχα τώρα συνειδητοποιώ τι σημαίνει σε όλες τις διαστάσεις του. Δεν είναι ρομαντικός ο έρωτάς μου για σένα. Είναι έρωτας συμπαντικός, που τα περικλείει όλα, που συναγωνίζεται την υψηλότερη φιλοσοφική Αλήθεια, που αντηχεί ανάμεσα στα μακρινότερα αστέρια. Και όχι, δεν είναι νεανικός παρορμητισμός όλο αυτό, δεν είναι η ανάγκη να νιώσω κάτι το δυνατό. Ίσα-ίσα που μερικές φορές εύχομαι να μην το ένιωθα. Με βγάζει από την ασφάλεια του προσωπείου που είχα δημιουργήσει για να μη φαίνεται ο ατόφιος μου εαυτός, διαπερνά τα τείχη που έχω υψώσει γύρω μου χωρίς καν να του προβάλλω αντίσταση. Τρυπώνει απρόσκλητο στις πιο σκοτεινές γωνιές του μυαλού μου και σπινθηρίζει σκέψεις μαγικές μέσα μου. Έρχονται φορές που νιώθω τόσο ζωντανή εξαιτίας σου, που δεν μπορώ να κοιμηθώ, δεν μπορώ να ασχοληθώ με όλα τα πεζά πράγματα της καθημερινότητας, είναι απλά τόσο επικό αυτό που συμβαίνει μέσα μου. Το ξέρω ότι σου κάνουν εντύπωση όσα σου λέω, ίσως γιατί με έχεις συνηθίσει να είμαι ήσυχη και μαζεμένη όταν είμαστε όλοι μαζί στην παρέα. Κι όμως, εγώ είμαι σαν τη θάλασσα πριν την καταιγίδα, ήρεμη στην επιφάνεια μα κάτω από αυτό το απόλυτο χάος. Άγρια, υπέροχα, αχαλίνωτα κύματα σκέψεων και συναισθημάτων ξυπνούν δαίμονες και αγγέλους μέσα μου εκεί που νόμιζα πως υπήρχε το κενό. Κι αν είμαι σιωπηλή όταν είμαι μαζί σου είναι γιατί η ίδια σου η ύπαρξη είναι η φωνή μου. Όταν βρίσκεσαι εσύ μπροστά μου, είναι περιττές οι λέξεις. Τι παραπάνω να ζητήσω και τι να σκεφτώ; Είσαι μαζί μου εσύ κι εγώ μεθάω με τη χροιά της φωνής σου σε κάθε "και", με το πώς μερικές φορές κρατάς τα βλέφαρά σου κλειστά για μια απειροελάχιστα παρατεταμένη στιγμή λες και υπάρχει μια εικόνα που βλέπεις μονάχα εσύ, μεθάω με το χρώμα του ήλιου στο δέρμα σου, με τον τρόπο που μιλάς για τα όνειρά σου. Σε σοκάρει η ένταση των όσων νιώθω; Ίσως γιατί με θεωρείς τρελή, ίσως γιατί λυπάσαι που δεν μπορείς να ανταποκριθείς σε κάτι τόσο σοβαρό, ίσως γιατί τρομάζεις που σε ξέρω τόσο καλά. Σβήσε κάθε ανησυχία απ' το μυαλό σου, γιατί εγώ δε ζητάω τίποτα από σένα. Όχι γιατί είμαι ανιδιοτελής, αλλά γιατί έχω ήδη πάρει -χωρίς να ζητήσω την έγκρισή σου- τα όσα ήθελα από σένα και δεν θέλω κάτι παραπάνω. Έκλεψα από σένα τις πιο αυθεντικές σου σκέψεις, πράγματα που δεν τολμούσες να ελπίσεις και να σκεφτείς, ανάγκες που δεν παραδέχτηκες ποτέ ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό, σου τα έκλεψα όλα αυτά και τα άφησα να ανθίσουν μέσα μου. Το μόνο που ήθελα να ξέρεις είναι πως αυτό το περιβόλι είναι τόσο δικό σου όσα και δικό μου και η μεγαλύτερη χαρά για μένα σε αυτή τη φάση θα ήταν να περπατήσουμε μαζί -έστω για πρώτη και τελευταία φορά- μέσα του. Δύο δημιουργοί στο ίδιο έργο. Συνομώτες του ίδιου μυστικού. Ήθελα να το μοιραστώ μαζί σου και με κανέναν άλλο. Μα ακόμα κι αν εσύ δεν το δεχτείς όλο αυτό, εμένα θα μου μείνει το περιβόλι και θα είμαι ευτυχισμένη κάθε φορά που θα σουλατσάρω μέσα του. Ξέρω τι σκέφτεσαι. Πώς γίνεται να είμαι ερωτευμένη μαζί σου και να μη θέλω κάτι παραπάνω; Δεν ξέρω, γίνεται; Πάντα θα θέλω κάτι παραπάνω, είτε αυτό είναι το να σε δω από μακριά να περπατάς και να γυρίσεις να με χαιρετήσεις, είτε το να μου τραγουδήσεις όπως εκείνο το απομεσήμερο -θυμάσαι;-, είτε το να μου πεις εντελώς απροσδόκητα πως κάτι που έχω γράψει σε άγγιξε με τρόπο συγκλονιστικό, είτε... είτε το να ενωθούν τα σώματά μας, να γίνουν ένα, να συμπληρώσουμε ο ένας τον άλλο με τον πιο μαγικό τρόπο, να νιώσουμε ζωντανοί κλειδώνοντας τις ματιές μας, να χαρίσουμε ο ένας στον άλλο την αθανασία στην πιο εφήμερη στιγμή. Η σκέψη του "κάτι παραπάνω" μαζί σου πάντα θα με γεμίζει καρτερικότητα, πάντα θα κάνει την ανάσα μου να μπλέκεται στο λαιμό μου, αλλά ό,τι ήδη έχω είναι αρκετό. Αυτό που θέλω να καταλάβεις είναι ότι ο έρωτάς μου δεν είναι ταπεινός, είναι πηγαίος, ανεπανάληπτος, ακόμη και εγωιστικός. Με κυριεύει με τρόπο που πρώτη φορά επιτρέπω σε κάτι να με κυριεύσει και είμαι ευτυχισμένη, ολοκληρωμένη με αυτό. Ναι, είσαι το άλλο μέλος της εξίσωσης αλλά ακόμη και χωρίς εσένα, η δική μου αλήθεια θα ακτινοβολεί στο άπειρο. Γιατί ενώ εγώ δεν έχω εσένα, εσύ δεν έχεις αυτό που έχω εγώ: την τρέλα του αυθεντικού έρωτα.Ξέρω ότι υπάρχεις και αυτό από μόνο του είναι αρκετό.