ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου λειπει τοσο που ποναω... Περασαν 7 μηνες απο τοτε που με αφησε. Μιλαω για τον ανθρωπο μου, τον μονο συντροφο που ηθελα να περασω το υπολοιπο της ζωης μου μαζι του.Θελω τοσο να του μιλησω να του πω πως η ζωη μου δεν ειναι η ιδια χωρις αυτον ομως αυτος δεν με ειδε ποτε σοβαρα. Νιωθω αρρωστη δεν τρωω δεν κοιμαμαι δεν εχω διαθεση για ζωη πια. Ηθελα να του προσφερω τα παντα οτι ειχα και δεν ειχα. Τον λατρεψα με την ψυχη μου. Ομως αν ειναι καλυτερα χωρις εμενα, χαλαλι του και ας μαραζωνω εγω.Συγνωμη απλως ηθελα να το βγαλω απο μεσα μου.