ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου λειπει. Καθε μερα τη σκέφτομαι. Καθε στιγμή βρίσκεται στο μυαλο μου. Ειναι εκει καπου μεσα στο μυαλο μου παντα. Καθε βραδυ ειτε ειμαι εξω ειτε σπιτι παντα τη σκεφτομαι. Σκέφτομαι πως θα ηθελα να μπορω να τη παρω αγκαλια. Φλερταρω με αλλους ανθρώπους οταν βγαινω, μπορει να κανω και κατι με καποιον, αλλα και παλι αυτη η μια ειναι και παλι στο μυαλο μου. Παντα εκεί. Θελω να τη βγαλω απο το μυαλο μου. Ξερω πως δε μπορω να την εχω. Αλλα δεν ξερω πως. Καθε στιγμή μου λειπει και δε μπορω να το πω σε κανεναν, γιατί αλλοι μου λενε ξεκολλα δε θα γινει κατι μεταξυ σας, και αλλοι με παιρνουν στο ψιλο. Κανεις δε μπορει να καταλάβει τι νιωθω. Οπως και να το περιγραφω μου φαίνεται λιγο, αυτο που νιωθω δεν περιγραφεται με λογια. Μου λειπει. Μακαρι να μπορουσα να της το πω.