6.3.2015 | 03:12
Μου λείπει η τρυφερότητα.
Δε μου λείπεις εσύ, μου λείπει εκείνη η ελπίδα πως μπορεί και να αγαπηθώ αληθινά που τώρα την έχω χάσει. Και είμαι ακόμη 23. Βλέπω ζευγάρια και θέλω να κλάψω. Ο δικός μου άνθρωπος πού είναι; Πότε θα τον βρω; Υπάρχει; Κλαίει η καρδιά μου. Αν για όλους υπάρχει κάποιο ταίρι, εγώ γιατί νιώθω σαν την τρύπια κάλτσα που ξεμένει χωρίς το ζευγάρι της; Και το χειρότερο, γιατί είμαι πεπεισμένη πως θα γεράσω μόνη; Θέλω οικογένεια. Θέλω παιδιά, γέλια, φωνές, παιχνίδια. Θέλω έναν άνθρωπο να μοιραστώ τη ζωή μου.
