ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ενιωθα κατι αλθος αλλα δεν μπορουσα να βρω τι..Αμφιταλαντεύομουν ανάμεσα στο αν μου φέρεται άσχημα και στο αν έχει φύγει ο ενθουσιασμός των πρώτων καιρών και μου φαίνονταν και τα δυο λάθος δεν μπορούσα να φανταστώ τι είναι μέχρι που άρχισα να λέω "έλα μωρέ έχω εγώ ανασφάλειες γα δικούς μου λόγους προφανώς και νομίζω ότι κάνει εκείνος κάτι λαθος" Να ξεκαθαρίσω πως δεν νομίζω πως κάνει κάτι λάθος απλώς έτσι του βγαίνει και για κάποιο λόγο δεν μου φέρεται τρυφερά..Όταν είμαστε στα καλά μας είναι σαν να είμαστε φιλαράκια όχι με τον καλό τρόπο όμως..νιωθω οτι δεν υπαρχει κατι ερωτικο και γλυκο σε ολο αυτο το "φιλαράκια"..γενικά τα απλά είναι που αναζητώ σε μια σχέση κάποτε όταν θα κρυωνα θα με έβαζε στην αγκαλιά του απο μονος του και θα με ζεστανε τώρα όχι απλά δεν το κάνει μόνος του αλλά όταν του το ζητάω μου λέει όχι άσε με έχω βολευτεί..καποτε με κοιταζε στα ματια οταν μιλαγα και χαμογελούσε τώρα κοιτάει στο υπερπέραν..κάποτε μου έκανε εκπληξουλες (οχι κατι τρομερο απλα να ερθει στο ακυρο να μου δωσει ενα φιλι δεν χρειαζομαι πολλα και η διάθεση ήταν τόσο χαρούμενη ενώ τώρα όταν το κάνει αυτό είναι πιο απλος) και με φιλαγε οοοολη την ώρα ήταν κολλημένος πάνω μου για αγκαλιές ήμασταν μόνιμος αγκαλιά.. τώρα προσπαθώ να χωθώ και όταν δεν τα καταφέρνω την ζητάω κιόλας και πολλά έφερες μου λέει όχι.. Δεν μου φέρεται άσχημα η κάτι απλά δεν είναι τρυφερός αυτό ακριβώς Και δεν πιστεύω ότι το ότι είμαστε 1μιση χρόνο μαζί είναι δικαιολογία ότι πέρασε καιρός και τέτοια γιατί πιστεύω ότι μια πραγματική σχέση δεν ψαρώνει από τέτοιαΠείτε μου και εσείς τι να κάνω πως να το διαχειριστώ εκτός από κουβέντα που έχω σκοπό να κάνω;Μήπως συμβαίνει κάτι αλλο;