25.3.2014 | 02:50
Moυ λείπουν τα βράδια μας...
Κάποτε σε αναζητούσα εδω. Πέσαμε τύχαια ο ένας πανω στον άλλο 1 χρόνο μετά. Μιλήσαμε γιατί το οφείλαμε στους εαυτους μας. Ηπιάμε καφέ, κάναμε έρωτα. Περάσαμε μαζί 2 εβδομάδες. Υπέροχες. Είχαμε τον ενθουσιασμό και την τόση ένταση και πάθος μου μαζεύαμε κρυφά ο καθένας μέσα μας απο την πρώτη στιγμή που κοιταχτήκαμε. Και μέτα "μαύρο πανί". Χωρίς ούτε μια μικρή, άχαρη δικαιολογία έστω να με κάνει να μπορώ να κοιμήθω χωρίς δάκρυα στα μάτια. Μου λείπου τα βράδια μας, η αγκαλιά σου. Αλλά το μόνο που ελπίζω και εύχομαι είναι να είσαι καλά και να χαμογελάς πολύ.
