7.6.2015 | 23:48
μου θυμιζεις παιδι
Και λατρευω τα παιδια.Ξερω γιατι δεν ξεκολλαει η σκεψη μου απο σενα, αναμεσα στις τοσες ευθυνες εσυ εισαι η πιο αξιαγαπητη σκεψη ασχετα με ολα οσα συμβαινουν. Ξερω οτι ειμαι αιθεροβαμον και γι αυτο τρωω τα μουτρα μου και πολλες πολλες σοκολατες για να γλυκαθω. Καθε φορα προσαρμοζω την αγαπη μου για σενα, ποτε φιλικη ποτε ερωτικη. Δεν ξερω καν αν ειναι αληθινη, αν μπορει να ειναι. Αν εισαι ενα ατομο που απλα προβαλω σκεψεις μου και επιθυμιες μου αλλα καλως ή κακως εισαι ακριβως οπως σε θελω. Δεν εχει νοημα, αλλα ποσο συχνο ειναι το φαινομενο να βρεις ατομα να ταιριαζεις; οση προσπαθεια κι αν κανεις για να ταιριαξεις αν δεν ειναι αυθορμητο, δεν κρατα.Οσο παραλογο και να ειναι εισαι το μοναδικο αγορι που εχω μιλησει μαζιτου και ενιωθα τοσο ο εαυτος μου. Να μη με νοιαζει καθολου τι εντυπωση δινω αλλα να εντυπωσιαζομαι με το ποσο ταιριαζα μαζι σου σε πολλα. ξερω οτι απεχουμε τοσο πολυ σε τοσα πολλα, να μη δινεις δεκαρα πλεον, αν ποτε εδινες οντως αλλαειναι δικαιωμα μου να σε σκεφτομαι. Να το γραφω εδω οτι σε σκεφτομαι και αναμεσα σε ολα τα ενηλικα προβληματα που εχω ν αντιμετωπισω το να σε σκεφτομαι με κανει να νιωθω παιδι, εστω χαζο παιδι. Για μενα η επικοινωνια μας καποτε ηταν σανιδα σωτηριας απο οξεια πικροχολιαση και μισανθρωπια. Εσυ και τα παιδια μ αγγιζατε μονο, ολοι αλλοι τοτε ηταν χιλιομετρα μακρια μου και δεν γινεται να μη σε,σκεφτομαι τρυφερα στο τελος... αφου εχω εκνευριστει μαζι σου.Σ αγαπω παρα πολυ, μεσα στο μυαλο μου και ας ειμαι του γιατρου. Ειναι κατι απροσδιοριστο σε σενα που με γοητευει απιστευτα και με κανει να πιστευω σε σενα. Απο την αλλη ειχα,πιστεψει και αλλη μια. φορα και δεν ηξερα αν επρεπε να κλαιω ή να γελαω με την τοτε κατασταση μου. Μ αρεσει να σ αγαπαω και να σε σκεφτομαι ή να νομιζω πως σ αγαπαω και να ειμαι σιγουρη οτι για πολλα ζητηματα κανουμε παρομοιες σκεψεις. Παντα αναρωτιεμαι αν μοιαζουμε ή αν ταιριαζουμε τοσο και πεταω για λιγο στα συννεφα. Ξερω οτι θα ξαναγειωθω αλλα,αυτη τη στιγμη νιωθω ομορφα και γι αυτο σ αγαπω, οπως μπορω και για οσο.