ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

περασε ο καιρος.ειχες μουδιασει.χρειαζοσουν χρονο να το βαλεις μεσα σου.λογικο.ημουν αποτομη.λειτουργησα εν θερμω.αλλα δεν μπορουσα να σε δω ρε.μετα απο οσα εμαθα δεν την παλευα ουτε στιγμη κοντα σου.το κανα,ομως.δυο φορες.οχι για σενα.για μενα.για να μπορεσω να κοιμηθω ξανα ρε.για μενα που λες,φιλαρακι.αλλωστε με μετρησες εσυ,τα βγαλες τα συμπερασματα.καψουρα με την παρτη μου,ειπες.αυτο θα μαι για σενα.τα παραπανω δεν τα αξιζες εσυ.τωρα κρυωσε,λοιπον.και ποναει,ε?συνειδητοποιησες τι εγινε.τι εκανες,μαλλον.για πες,εχεις καταλαβει ποσο μαλακας φανηκες?εχεις μετανιωσει?ξερεις πως αν δεν επαιζες δεν θα ειχε συμβει κατι ή παραμενεις εμμονικα στην τελευταια πραξη και βγαζεις εμενα σκαρτη?οτι ημουν χαλασμενη απ την αρχη και το κρυβα κι εσυ,ο αθωος και αφελης δεν ειχες παρει χαμπαρι?αυτο κανεις,ε?ειναι πιο ευκολο ετσι.πως αλλιως να ντιλαρεις πως απο τη μαλακια σου τα εκανες σκατα?θελει αρχιδια για να αναλαβεις την ευθυνη.σε ειχα περασει για καποιον που ειχε.μαλλον λαθεψα.ξερεις?ο,τι και να λεω περιμενω τη στιγμη που θα βρεθουμε και παλι.και θα βρεθουμε.ακομα κι αν εχω παψει να θυμαμαι τη φωνη σου.ακομα κι αν εχεις παψει να θυμασαι το γελιο μου.εμεις δεν τελειωνουμε εδω,δεν τελειωνουμε ετσι.κι αυτο ειναι απειλη