25.7.2014 | 21:58
Μπαμπα
Εύχομαι μια μέρα να μου δοθεί η ευκαιρία και να έχω την ευκαιρία να σου πω ''Ναι μπαμπά; αλήθεια; μου έδωσες την ευκαιρία ποτέ να μη φοβάμαι να σου μιλήσω; θέλεις να προσπαθήσω να κάνω συζήτηση μαζί σου; με σένα που είσαι ο πιο απόλυτος άνθρωπος στον κόσμο; αφού αν κάτι δεν ταιριάζει στον δικό σου τρόπο σκέψης δεν είναι σωστό , ποιο το νόημα να συζητήσω; ναι μπαμπά. νόμιζες ότι η δουλειά σου ήταν μόνο να μου προσφέρεις υλικά αγαθά. δεν φταίω εγώ που δεν έμαθες να αγαπάς. το μόνο που με λυπεί πια είναι ότι πήρα την σκληράδα σου και την ψυχρότητά σου. σου έμοιασα τόσο πολύ που μπορώ να σου γυρίσω την πλάτη και να μην σε ξαναδώ ποτέ. εξάλλου η απουσία σου μου έγινε συνήθειο. και παρ'όλα αυτά μπήκα στη διαδικασία να εξηγήσω την σκληράδα σου και να καταλάβω ότι δεν ξέρεις να δείχνεις αλλιώς την αγάπη σου γιατί κανένας δεν στην έδειξε ποτέ. αλλά εγώ είμαι το παιδί σου. μπορώ να έρθω στη θέση σου και να σε νιώσω, αλλά το κενό το δικό μου θα μένει πάντα κενό.''