Διαφωνώ με όλους τους παραπάνω.Όρμα και πέρνα καλά. Πες του ότι, αν σου βγει, θα σοβαρέψει. Αν δε σου βγει, ή θα μείνετε ως έχει ή θα φύγεις.Απλά ξεκαθάρισε, ρητά, σαφώς, τη θέση σου. Κι άστον να αποφασίσει αυτός.
11.6.2020 | 13:20
Μπερδεμα
Απο που να το πιασω τωρα. Λοιπον βγηκα απο μια μακροχρονια σχεση στην οποια εχω πληγωθει πολυ.. Εχουν περασει 7-8 μηνες απο τότε. Δεν μπορω να πω ότι θα γυριζα πίσω άλλα κατι δεν με αφήνει και να προχορίσω. Ειμαι με ένα παιδι τωρα που με θέλει παρα πολυ. Θελει και συγκατοικηση για να με βοηθήσει και οικονομικά και ψυχολογικά. Δεν ξερω αν μπορω να το δεχτώ. Νιώθω καταπίεση γιατι ξερω ότι αυτος με θέλει παρα πολύ, και εγω θέλω χρόνο για να γιατρέψω τις πληγες μου. Απο την άλλη περνάμε ωραία μαζι. Ειμαστε φίλοι με κάτι παραπάνω, Μου αρέσει η παρέα του κ.λ.π. Περναμε πολλες ώρες μαζί και μηλάμε στο τηλέφωνο συχνα, έχουμε πολυ χημεία στο κρεβατι. Το μόνο θεματάκι ειναι ότι αυτος έχει ελπίδες για κατι ποιο σοβαρό και εγω απλα περναω καλά όπως είμαστε, και του έχω πει να μην με υπολογίζει στα μελλοντικα του σχέδια. Τι να κάνω ? δεν θελω να τον χάσω, απο την άλλη ουτε θέλω να του τρωω τον χρόνο του. Αν και μου είπε ότι ουτε αυτος θελει να με χάσει και ειναι ευτηχισμένος ετσι όπως είμαστε. Ειναι καλή επιλογή να συγκατοικίσω μαζί του?Συμβουλές?
4
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [20.12.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-12-20/__LiFO_10%2B1_Previews%2810%29.jpg?h=748d7e9c&itok=xZ3nWt1B)
