ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω πως ό,τι κι αν κάνω, πάντα οι άλλοι αποφασίζουν για εμένα. Ακόμα κι όταν λέω πως έχω πάρει μια απόφαση σοβαρή για τον εαυτό μου, στο τέλος ανακαλύπτω ότι η απόφαση αυτή δεν είναι δική μου. Δική μου ονομάζεται, αλλά δική μου δεν είναι. Είναι απόφαση των άλλων, απόφαση τρίτων που καθορίζουν τη ζωή μου. Την οδηγούν εκεί που θέλουν αυτοί. Κι εγώ; Εγώ μπορεί να πιστεύω και να θεωρώ σωστό κάτι τελείως διαφορετικό, κι όμως δεν έχει σημασία τι πιστεύω και τι θέλω πραγματικά να κάνω, αφού στο τέλος το δικό τους σωστό θα γίνει η απόφαση μου (τους). Μπέρδεμα έτσι; Και που να 'ξερες πόσο μεγαλύτερο χάος επικρατεί στο μυαλό μου!