Ρε μανίτσα είσαι που είσαι μπερδεμένη(όπως λέει κι ο τίτλος), με μπέρδεψες κι εμένα! Πώς γίνεται να είσαι όσο το δυνατόν αλάνθαστη,αλλά κατά τ'άλλα επικριτική. Στο λέω με φιλική διάθεση,καθώς κι εγώ σε οποιαδήποτε σχέση (φιλική,ερωτική) με πιάνω να κάνω όλο διορθώσεις,μα για το καλό του άλλου φυσικα!?! Έχεις σκεφτεί μήπως όντως θέλεις να φέρνεις τους ανθρώπους στα μέτρα σου; επειδή ίσως είσαι σωστή σε γενικές γραμμές κι ο άλλος ίσως είναι λίγο στο κόσμο του,πιστεύεις πως με το να του κάνεις παρατηρήσεις θα τον κάνεις "σωστό" άνθρωπο; Αν ισχύει,θα πρέπει να αναθεωρήσεις. Είμαστε όλοι πολύ διαφορετικοί και ξεχωριστοί με τον τρόπο μας. Φυσικά, αν δε μας ταιριάζει ο τρόπος του άλλου,απομακρυνόμαστε. Σε άλλες περιπτώσεις πάλι,οταν μας ενοχλεί κάτι το λέμε,κι ο άλλος επίσης..οπότε αν τα θετικά είναι πολύ περισσότερα απ'αυτά τα αρνητικά τα πολεμάμε με υπομονή στη σχέση μας.Και μη διαβάζω αρλούμπες! Εννοείται και σχέσεις θα κάνεις,και πολλοί ακόμη άνθρωποι θα περάσουν απ'τη ζωή σου κι εσύ η ίδια θα εξελίσσεσαι μέσα απ'αυτές τις σχέσεις. Απλά χαλάρωσε,κάνε καμιά φορά αυτοκριτική εκτός από κριτική (χωρίς να φτάσει σε βαθμό ενοχικότητας!!!), ό,τι σε ενοχλεί συζήτα το,αλλά μάθε και να ακούς τι ενοχλεί και τον άλλο σε σενα. Αν αξίζει η "χημεία" λύσεις θα βρίσκονται.
8.8.2015 | 17:26
Μπερδεμένη
Είμαι πολύ επιλεκτική στις σχέσεις μου είτε φιλικές είτε ερωτικές.Στις φιλικές έχω βρει μια ισορροπία και απομακρύνω όποιον περισσεύει και μου κάνει κακό παρά καλό συνολικά,με πάει και τον πάω πίσω.Στις ερωτικές θέλει εμπειρία ανάλογη για να υπάρξει ισορροπία φαντάζομαι που δεν διαθέτω οπότε κάνω ηλίθια λάθη.Ερωτεύτηκα πριν κάποιους μήνες και αντί να φέρομαι σαν άνθρωπος έκανα σαν 5χρονο εντοπίζοντας και τονίζοντας στο ανυποψίαστο αντικείμενο του πόθου,τα ελαττώματά του,λες και είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό να είσαι επικριτική.Φάνηκε λες και προσπαθούσα να τον φέρω στα μέτρα μου,στην πραγματικότητα απλώς τον πείραζα σα παιδάκι του δημοτικού για να ασχοληθεί μαζί μου,δεν είχα άλλο τρόπο επικοινωνίας από το να τον πειράζω έτσι περίεργα γιατί είναι πολύ ζεν σαν άτομο και λέω δεν θα ενοχληθεί έτσι και αλλιώς.Πάντως ούτε ήθελα να τον διορθώσω δεν είμαι τέλεια η ίδια και δεν θα είχα κανένα δικαίωμα έτσι και αλλιώς,ο καθένας είναι όπως επιλέγει να είναι.Γενικά είμαι 21 και έχω χάσει κάθε διάθεση για να κάνω σχέση γιατί ενώ έχω αυτοπεποίθηση και τα έχω πολύ καλά με τον εαυτό μου σε όλα τα επίπεδα εκτός του ερωτικού,βλέπω τη ζωή θετικά ενώ άλλοι μιζεριάζουν,γκρινιάζουν,έχουν ανασφάλειες κλπ,νιώθω ότι μια σχέση θα με άλλαζε προς το χειρότερο και θα παραμέριζα άλλα κομμάτια της ζωής που θεωρώ πιο ουσιώδη αυτό το διάστημα.Επίσης νιώθω ανώριμη αφού είμαι άπειρη στο συγκεκριμένο άρα why bother.Ξέρω σύγχυση,'αν δεν το κάνεις ποτέ πως θα μάθεις'αλλά τι να κάνω φοβάμαι τον εαυτό μου και τις ανώριμες αντιδράσεις μου στο συγκεκριμένο τομέα,έχω συνηθίσει να είμαι όσο το δυνατόν αλάνθαστη.
2
