ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βιονω μια πολυ περθεργη κατασταση και θελω τη βοηθεια σας. Λοιπον, την παρασκευη ξεκινησε η πρωτη μου μερα στο Λυκειο. Εκςι, δεν ειχα κανενα φιλο, παρα μονο λιγους γνωστους, ωσπου καποια στιγμη αναγνωρισα μια κοπελα που ημασταν συμμαθητριες στο Δημοτικο, κι επειδη πουτε εκεινη γνωριζε πολλους στο σχολειο, καναμε περεα. Εκεινη ειναι πολυ συμπαθητικη και ταιριαζουμε και γελαμε πολυ. Δεν ειμαστε στο ιδιο τμημα αλλα ειμαστε συνεχως μαζι στα διαλειμματα. Στο δια ταυτα... Την ιδια μερα (Την παρασκευη) εκανα αλλη μια γνωριμια. Τον Α. , που ειναι και στο τμημα μου. Ο Α. Ειναι καλο παιδι, ομορφουλης και κανει νοστιμα αστεια. Και ναι, μου αρεσει καπως. Νομιζω πως και εκεινου του αρεσω η εστω με συμπαθει πολυ γιατι απο την παρασκευη κανουμε παρεα, και αστεια αλλα κυριως στην ταξη.Και το προβλημα...Σημερα καθως μιλουσα με την φιλη μου στο διαλειμμα, της ανεφερα τυχαια τον Α. Και εκεινη μου εξομολογηθηκε πως ηταν πρωην της, και την χωρισε αυτος, και τοτε (πριν 6μηνες) ειχε στεναχωρηθει πολυ. Τωρα πια δεν της αρεσει, αλλα νομιζω πως την πληγωσε πολυ που χωρισαν γιατι ηταν το πρωτο της αγορι!ΓΑΜΩΤΟ! Τι πρεπει να κανω τωρα; :/ Η σκεψη μου ειναι να μην κανω ποτε κατι με τον Α. αλλα συγχονως δεν το θελω:/