ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

... ο έρωτας να γεννηθεί στην πορεία μιας σχέσης ή είναι συνηθης από την πρώτη στιγμή-πρώτο διάστημα? Είμαι με κάποιον και ενώ μου αρέσει πολύ η παρέα του και γελάμε, συχνά τον αποδιώχνω και δεν επιδεικνύω ιδιαίτερη "τρέλα" με το να είμαι μαζί του ή με πιάνω να επικεντρώνομαι συχνά στα ψεγάδια που θεωρώ ότι έχει και έχω ανακαλύψει μέχρι στιγμής. Ελπιζω στο οτι με τη μεταξύ μας τριβή, θα τον γνωρίσω καλύτερα (πράγμα το οποίο δεν έχει γινει ακόμα λόγω κάποιων ατυχών συγκυριών). Ωστόσο, εχει νόημα να προσμένω τη γέννηση του έρωτα σε αυτή τη σχέση στο μέλλον? Από τη στιγμή που η κατάσταση έχει ως έχει και που και ο ίδιος ειναι αβέβαιος προς εμένα? Θα μπορούσα να βρω το "απόλυτο" σε αυτό με υπομονή, ή πρέπει να κυνηγάω τις καταστάσεις στο έπακρο και από την πρώτη στιγμή?