ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

και να είναι και κομπλεξικό αυτό που θα πω αλλά έτσι αισθάνομαι. Στο πρώτο έτος της σχολής λίγο μετά την πρώτη και τελευταία αποτυχημενη εν τελεί απόπειρα σχέσης - κατάστασης με κοπέλα που έκανα, εμφάνισα ακμή μέτριας προς έντονης κλίμακας. Η όλη πορεία αποκλιμάκωσης με ταλαιπώρησε πολύ κυρίως λόγω μεγάλης διαρκείας. Τώρα δίνεται η τελική 'μάχη' με τα ευτυχώς όχι και πολύ έντονα σημάδια. Αλλά αυτός είναι ο λόγος που δεν εχω προσπαθήσει αυτα τα 3,5 χρόνια να κάνω μια σχέση και δεν με βλέπω μέχρι να λυθεί εντελώς. Αισθανομουν πολύ μειονεκτικα. Και γενικά είμαι ένα άτομο που με θεωρώ νορμάλ εμφανισιμο και όπως λένε και οι γύρω μου γοητευτικό, καλοπροαίρετο, επικοινωνιακό. Και άντε τώρα που πλέον είμαι 22, να πω σε κάποια κοπέλα που ίσως γνωρίσω ότι δεν εχω κάνει τίποτα στο παρελθόν. Θα ξενερωσει και με το δίκιο της. Άντε να δω πως θα ξεμπλεξω γιατί είναι κι αυτό ένα θέμα μέσα σε όλα τα άλλα....