23.4.2013 | 23:02
Μπορείς να μου εξηγήσεις αυτό για αρχή....
Γιατί δε μου μιλάς; Αν φοβάσαι μήπως κολλήσω ή θελήσω να κάνω κακό σε εσένα ή εμένα, μην το σκέφτεσαι...όσο χαμηλά και να έπεσα...θα κρατήσω την ελάχιστη αξιοπρέπεια που μου έμεινε. Αν κάνεις χαβαλέ, ξανασκέψου μήπως είναι η ώρα να το λήξεις το παιχνίδι. Αν με θες όντως και φοβάσαι μη με χάσεις, δεν καταλαβαίνεις πως με τον τρόπο σου με απομακρύνεις; Πόσο ακόμα να παλεύω με τον εαυτό μου και με σένα για να μείνω κοντά σου; Τί σου ζητάω; Να κρατήσω κάτι αληθινό από σένα θέλω. Δε θέλω να με ερωτευθείς με το ζόρι, ούτε να γίνω φίλη σου με το ζόρι, ούτε να με εκτιμήσεις με το ζόρι...προσπάθησα και προφανώς απέτυχα. Δε θέλω τίποτα από σένα που δεν μπορείς να μου δώσεις, θέλω μόνο την αλήθεια σου. Αν είναι όντως τόσο σκληρή σου υπόσχομαι να την πάρω με ψυχραιμία. Πες μου τί συμβαίνει..και αν σε νοιάζει πράγματι μείνε εδώ να με ηρεμήσεις. Σε παρακαλώ, είναι όλη αυτή η αγωνία που με φέρνει στα άκρα. Δεν καταλαβαίνω τί γίνεται...τώρα περισσότερο από ποτέ...