16.2.2014 | 12:08
μπορώ
να μη ξαναμαθω για σενα ξερειςστο χέρι μου είναιοχι δε λέω ότι να σε ξεχασωαυτό δε ξερω αν το μπορωμπορώ να κρατησω 4-5 ή ίσως και 1 μονοαπ τις μετρημενες μας στιγμεςκαι να θυμαμαι ποσο ψηλα φτασαμε καποτε μαζι οι δυο μαςμε κουρασαν αυτες οι κυριακεςαυτές με το μπλε ουρανο τα πουλια και τον ήλιομε κουρασε η επιμονή μου κ η αδιαλλαξία σουτα τρίτα κ τέταρτα δαιμόνια με τα οποία ρίχτηκα στη μάχη για χάρη σουγια ποιόν παλεύω, αφου εσύ δεν μπορείς να πιστέψεις παρά μόνο στον εαυτό σου;και η μαγεια φθινει. κάθε φορά ξεπέφτει μπρος στα πόδια μου και από λίγοτο βλέπεις κι εσύ είναι βέβαιοξερω τι είναι αυτο που δε θέλω να καταλαβωαλλά ήθελα ό,τι ακούω να ακούς και ό,τι φαντάζομαι να το περιλαμβάνειςκαι θα μπορούσες όλα αυτά να τα κάνεις εσύ για μενααλλά προτίμησες να περιμενεις τον έρωτα να αφήσει την ύστατη εκπνοήκαι κάθε κυριακή παρακαλας του θεούς να σε βοηθήσουν να αντέξεις μεχρι τότεμακαρι να μπορεσω να σε απαλλάξω μια ώρα αρχύτερα