5.7.2013 | 13:59
from my diary ... while listening to ludovico einaudi.
Σκέφτομαι πως ίσως έχω πολλά να δώσω...τόσο πολλά που οι άνθρωποι δε το αντέχουν.Νιώθω να ξεχειλίζω από συναισθήματα . . . συναισθήματα που τρομάζουν(!)τους τρομάζουν και φεύγουν μακριά. Ίσως πια τα αγνά συναισθήματα να είναι πασέ και να μην κάνουν σε κανέναν. . . Εμένα το ψέμα στη καρδιά δεν μου πάει με φθείρει και μου αφαιρεί την ανθρώπινη μου φύση. Τη πρώιμη μορφή της , εκεί που ο άνθρωπος άνοιγε απλά τη καρδιά του και καλωσόριζε κάθε συναίσθημα , δεν είχε μάθει να φυλάγεται , να κρύβεται , ΕΝΙΩΘΕ .ΑΓΑΠΟΥΣΕ . ΜΟΙΡΑΖΟΤΑΝ . ΜΙΣΟΥΣΕ . . . τόσο απλά και αληθινά. . Μόνο που ο κόσμος που ζω δυστυχώς δεν είναι τόσο απλός και αληθινός . Και με κουράζει αυτός ο κόσμος , όσο κι αν προσπαθώ να χωρέσω μέσα σ 'αυτόν ΠΑΝΤΑ κάτι περισσεύει . Πάντα κάπου , κάπως δε χωράω . . . υ.γ. και θα συνεχίσω να βλέπω το ένα μέρος κατάλευκο , μέχρι να μου αποδείξω πως έτσι είναι αυτός ο κόσμος ή που θα με χωρέσει ή που θα ζήσω και θα "ξεχειλίζω" κάθε φορά .