Λέμε ότι είσαι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών και έχεις βιονικά αυτιά.
15.12.2015 | 16:09
Το μυστικό δείπνο...
Χθες, μια φιλική μας παρέα με αρκετά άτομα ήρθε σπίτι για φαγητό. Εγώ "κρύφτηκα" και προφασίστηκαν πως λείπω... Γιατί δεν τρέφω ιδιαίτερη εκτίμηση στο επάγγελμα των καλεσμένων (οι ίδιοι όμως είναι OK τύποι). Είχε μαζί του και μια συγγενή του που είναι κορίτσι νέο, σε λίγο τελειώνει το σχολείο. Να εξομολογηθώ την αμαρτία μου, μου είχε αρέσει εδώ και καιρό, όμως δεν κάνω κίνηση γιατί είμαι μεγαλύτερος και γιατί σκέφτηκα πως πρέπει να διαβάσει να γράψει εξετάσεις καλά, χωρίς μπερδέματα. Ήταν και μαζί ένας σαραντάρης παντρεμένος ασυνόδευτος όμως επί της παρούσης, που σχεδόν παντού συνοδεύει τον κυρίως καλεσμένο, το επάγγελμα του οποίου δεν πάω μία. Από εκεί που λούφαζα, τον άκουσα να της τη χοντροπέφτει, όμως αυτή δεν απάντησε (τουλάχιστον αρκετά δυνατά για να ακούσω). Μετά από λίγο αυτή άφησε το τραπέζι, πήγε τουαλέτα και άρχισε να χαϊδεύεται μόνη, άκουσα αμυδρούς αναστεναγμούς που προσπαθούσε να πνίξει και σε λίγο πιο δυνατά, εκείνο το "χλιτς χλατς" και ζαλίστηκα... Από τη μια άναψα και ξύπνησε ο πονηρός μέσα μου, από την άλλη ξενέρωσα και σκέφτηκα πως "γλίτωσα, ο χριστιανός" από την απραξία μου, την οποία έπρεπε να ευλογήσω αντί να καταρραστώ κι ας μην έφαγα τιποτα μένοντας με την όρεξη. Μετά φαντάστηκα τί θα γινόταν αν αυτήν καθόταν σε αυτόν ή απαντούσε στα πεσίματα και ξενέρωσα εντελώς τη ζωή μου, ενώ σημειωτέον έχω πάει με παντρεμένες στο παρελθόν (στη δική μου περίπτωση όμως όχι από επιλογή, αλλά από έλλειψη εναλλακτικής/υγιούς σχέσης με άτομα στη δική μου ηλικία, κυρίως γιατί προτιμούν μεγαλύτερους ή/και δεσμευμένους).Τόσο όμορφο και μικρό κοριτσάκι... Όμως θα μου πεις, "από πίτα που δεν τρως, τί σε μέλλει κι αν καεί". Δεν ξέρω, εγώ ο ίδιος πολλές φορές υπερασπίζομαι τον έρωτα και την τυφλότητά του χωρίς διακρίσεις, προσωπικά δεν έχω κάνει στη ζωή μου τις καλύτερες επιλογές, όμως θα ήθελα αυτό το κοριτσάκι να φαντασιώνεται και να καταλήξει να τη βρει με έναν πιο "υγιή" "στόχο". Από την άλλη όμως, πάλι αναρωτιέμαι, μήπως αυτό είναι κατάλοιπα του ΕΓΩΙΣΜΟΥ μέσα μου που δεν κατανίκησα ακόμη ολοσχερώς και πως δεν πρέπει να κρίνω ΠΟΙΟΣ τη βρίσκει με ΠΟΙΑ, ΠΟΙΟΣ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ή ΠΟΙΑ με ΠΟΙΑ, ακριβώς όπως ΠΡΕΣΒΕΥΩ. Τί λέτε εσείς...;
1