8.8.2012 | 00:51
ΜΖΜ
Από το καλοκαίρι του '89 που σε γνώρισα άλλαξαν όλα....Τι κι αν περάσανε τα χρόνια? Τι κι αν "χαθήκαμε"? Οποτε και όπου σε έβλεπα, πάντα ήμουν γεμάτη περηφάνεια και αγάπη για όλα όσα έκανες. Εσύ άλλωστε μου είχες πει "δεν έχει σημασία ποιος θα φύγει πρώτος αλλά ποιος θα ξεχάσει τελευταίος"- κι εγώ είπα "δεν θα σε ξεχάσω ποτέ". Στο είχα πει τότε και κράτησα την υπόσχεσή μου, ως το τέλος...Μου λείπεις και θα μου λείπεις πάντα. Ελπίζω εκεί που είσαι να χορεύεις το ζειμπέκικο του αρχάγγελου που τόσο αγαπούσες...
