2.4.2013 | 14:09
Το να νιώθεις μόνος.
Δεν μπορεί κανένας να καταλάβει πως νιώθω είμαι μονος σε έναν ερημο κόσμο . Ολοί μιλούν για τους έρωτες τα λάθη το πανεπιστήμιο κ' ΆΛΛΑ θεματα τα οποία ποτέ δεν θα μπορέσω να συζητήσω ξανα , από την στιγμή που δεν ξέρω αν θα είμαι ζωντανός αύριο . Ειμαι ενα άτομο καθισμένο σε μια καρεκλα με το ένα χερι τον όρο και το άλλο ενα κουτι χάπια . Το μόνο πράγμα που βλέπω στα μάτια τον ανθρώπον είναι η λύπησει και η απόρριψη απο τον δικό τους κόσμο. Τι ήμουν ένας ψευτο μάγκας με πολλές γκόμενες , ο οποίος ήθελε να ζήσει τη ζωη του σαν να μην υπάρχει αυριο .Τωρα τη ζω , και θα έδινα τα παντα για μια βαρετή και ανούσια ζωή.Ο άνθρωπος αυτόσ με έκανε να κλαίω κάθε βραδύ για όλες τισ βλακείες που έχω σκεφτεί να κάνω . Πιστεύω ότι αξιζει όλη να μάθουν για αυτό το άτομο το οποίο έφυγε απο τη ζωη στις 27.03.2013 δίνοντας την καρδιά του σε ένα μικρό κοριτσάκι το οποίο αν δεν έκανε την επέμβαση δεν θα ήταν μαζί μας πια. Δεν μπορώ να σας περιγράψω το κλάμα και το ουρλιαχτο της μανα του όταν έμαθε ότι το παιδί της δεν είναι πια εδω. Στιγμές φρίκης και απελπισίας ...ας δώσει ο θεός κουράγιο σε αυτη τη μανα .