ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παντού ακούω πως στην εποχη και την κοινωνία που ζούμε δεν υπάρχει ρομαντισμός, συναίσθημα, όλα είναι ωμά κτλ κτλ.. Και στην καθημερινότητά μου το βιώνω και γω, το βλέπω. Ειναι κανενας μήνας τώρα που διαβάζω αυτή τη στήλη και την "σ'αναζητώ".. Μέσα από αυτες τις δύο στήλες λοιπόν διαπιστώνω πως ο κόσμος και ερωτεύεται και πονάει και θέλει και το κάτι παραπάνω και νοιάζεται.. Αλλά η αλήθεια είναι πως όλα αυτά τα βλέπω μόνο εδώ να εκτίθονται έτσι.. Μέσα από την ασφάλεια της ανωνυμότητας και του απρόσωπου.. Δηλαδή αν τόσος κόσμος έχει ανάγκη από τον έρωτα και την αγάπη γιατί το θεωρούμε ντροπή πλέον και το παίζουμε όλοι κουλ και άνετοι; Δεν πιστεύετε πως αν δε κρατούσαμε τόσες άμυνες ίσως να μασταν όλοι λίγο πιο ευτυχισμένοι;