ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν, χτυπάει η πόρτα kαι πάω να ανοίξω. Βλέπω ένα αγοράκι 8 - 9 χρονων, με μαύρο μπουφάν , κόκκινο σκουφάκι κι ένα τρίγωνακι  στο χέρι. Χαμογελαστός με ρωτάει : να τα πούμε? το βλέμμα του δεν έμοιαζε με άλλον παιδιών (ντροπαλό και διστακτικό ) είχε μια αποφασιστικοτητα   στο βλέμμα που μου άρεσε. Τα είπε άψογα τα κάλαντα, κι εγω δεν το διέκοψα όπως συνήθως κάνω με αλλα παιδιά, γιατι κάπως τα λυπάμαι να κάθονται στο κρύο, όποτε μόλις αρχιζουν να τραγουδάνε, τους δίνω απο κάτι και φεύγουν χαρούμενα. Ενώ το αγοράκι αυτό, ήταν αποφασισμένος να τα πει μέχρι τέλος . Μόλις τελείωσε τον ρωτάω : το ονομα σου? - τι το ' θελα?  με λένε "×" (συνονόματος σου)- εκεί κατάλαβα πολλά ...