7.10.2012 | 02:37
Να ΄ταν ετσι.
Γι' αυτα τα ξενυχτια ζω.Που θα με παρεις τηλεφωνο ενω μιζεριαζω εδω,κλεισμενη,μη εχοντας να κανω κατι,και θα μου πεις να βγω να παμε μια βολτα...να μου πεις πως αν δεν με εβλεπες θα πεθαινες.Και τοτε να νιωσω τον ερωτα απο τα ματια σου.Να μου σφιξεις το χερι και να μου πεις πως απο δω και περα θα 'μαστε καλα.Εγω κι εσυ..τιποτα να μην μας χωριζει....κι ενω ηθελα να αισθανθω την παρουσια σου διπλα μου,τελικα καταλαβα πως δεν εισαι εδω..πως γινεται?σκεφτηκα.Ηταν σαν να σε ακουω να ανασαινεις...Τοσο εντονες οι σκεψεις μου που με τρελαινουν με τον καιρο.