ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οι γονείς μου φεύγουν.Πάνε να μείνουν σε εκείνο το ήσυχο σπίτι που χτίζαμε τόσα χρόνια και που τόσο καιρό επιθυμούσαν να επιπλώσουν και να το γεμίσουν φωνές και τραγούδια.Θα πάνε να βρούν την ησυχία τους,μακριά από τα εκτυφλωτικά φώτα και τον αστικό χαμό της Αθήνας.Εγώ;Εγώ θα μείνω πίσω.Εδώ και 1μιση χρόνο εχω βρεί τον έρωτα στα μάτια του ομορφότερου άνδρα πάνω στη γή.Αγαπιόμαστε με τέτοιο πάθος και τέτοια ερωτική δύναμη,που τα πάντα γίνονται τίποτα.Μπορεί να πείτε πως ειναι νωρίς ακόμα,αλλά δεν θέλω να σας ακούσω!Ο έρωτας δεν μετράει τους δείκτες του χρόνου και αν ακόμα έχουν περάσει χρόνια,τότε ειναι που δυναμώνει κι άλλο!!Για εσάς που σας πέρασε ο έρωτας ή που χάσατε εκείνο το πάθος,έχω ενα ερώτημα.Σίγουρα τα είχατε καποτε ή απλά πέρασαν και δεν σας άγγιξαν;Μήπως όλα αυτά ηταν μια σκέψη που τα σκέπασε ο θαυμασμός και πορευτήκατε έτσι,ώσπου εξανεμίστηκαν;Οι γονείς μου θα ανανεώσουν τον 25ετή έρωτα τους,μένοντας σε εκείνο το σπίτι,που τόσο αγάπησαν!Ελπίζω να βρείτε τον έρωτα και τη κατανόηση!Ο ναι κι όμως,ήταν εξομολόγηση!