ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με λένε Άννα είμαι 16 χρονών και πραγματικά περναω μια ζωή κόλαση. Ο πατέρας μου στα 7 μου μέχρι πέρυσι με κακοποιούσε. Ή μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν 6. Έναν χρόνο μετα άρχισαν τα βασανιστήρια. Ενέσεις,βελόνες, ναρκωτικά, κακοποίηση, καθόλου φίλους, καθόλου μάθηση, καθόλου εκπαίδευση. Στα 13 μου λοιπόν βρήκα επιτέλους παρέα..παρέα να την κάνει ο Θεός..δύο αγόρια και δύο κορίτσια. Εθισμένοι στα ναρκωτικά, στο ποτό...! Με παρέσυραν και εμένα..αν και εγώ επερνα από πιο παλια από πίεση του 'πατέρα' μου. Πλέον στα 16 μου το μόνο που με κρατάει στη ζωή είναι τα ναρκωτικά..εθισμένη..τα λατρεύω..δεν δεν..είναι ή ζωή μου ναι. Όταν όμως σκεφτόμουν το τι θα κάνω όταν μεγαλώσω δεν είχα στο νου μου αυτό..είχα στο νου μου να γίνω φωτογράφος. Το λάτρευα. αλλά έπεσα πάνω στον" καλύτερο..πατέρα..". Όλα είναι τόσο δύσκολα..μόνο τα ναρκωτικά με κρατανε. Ξέρω ότι κάποια στιγμή θα πεθανω από αυτά και προσπαθω να ξεπεράσω τον εθισμο μου σε αυτά, επειδή θέλω να αλλάξω.. Θέλω να σπουδασω. Θέλω,θέλω,θέλω.. Αλλά πλέον μόνο ναρκωτικά και δόσεις. απλά..θέλω να τα ξεπεράσω..θέλω να ζήσω.. Θέλω να ελευθερωθω!