Ώρα για ανασύνταξη!Οκ. σας καταλαβαίνω. Εδώ άλλοι σπουδάζουν εντός Ελλάδας, αλλά μακριά από το σπίτι και τα βρίσκουν μπαστούνια. Λέγεται αλλαγή και συνήθως όσο μεγαλύτερη, τόσο τρομακτικότερη. Αλλά. Επειδή το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις, ας πούμε και τα θετικά. Σας δίνεται μια πολύτιμη ευκαιρία να σπουδάσετε στο εξωτερικό, δυνατότητα που δεν διαθέτουν και πολλοί στις μέρες μας. Εκμεταλλευτείτε τη στο έπακρο. Η δυσκολότερη στιγμή για ένα "νεοσσό" είναι όταν ανοίγει τα φτερά του και αποπειράται την πρώτη του πτήση. Εκεί βρίσκεστε. Μακριά από τα γνώριμα και ασφαλή, αλλά ποιος κατάφερε κάτι στη ζωή του παραμένοντας στα όρια ασφάλειας κι άνεσής του; Ανασυνταχθείτε, δεν είστε πια το μικρό παιδί που χρειάζεται την παρουσία της οικογένειας για να τα καταφέρει, μπορείτε και μόνη σας. Εξάλλου τα αγαπημένα μας πρόσωπα είναι κοντά μας πάντα γιατί μας κουβαλούν και τα κουβαλάμε μέσα μας. Όταν ο φόβος πάει να σας κόψει τα πόδια, θέστε στόχους. Διαβάστε σα να μην υπάρχει αύριο και πιστέψτε ότι είστε άξια να τα καταφέρετε, γιατί είστε. Δεν είναι δυνατό να κάνετε πίσω με την πρώτη δυσκολία. Το άγνωστο, αν και τρομακτικό, στο τέλος αποδεικνύεται συναρπαστικό. Όλα θα πάνε καλά, με πίστη, προσπάθεια και λίγη τύχη που σας την εύχομαι ολόψυχα. Πεισμώστε, σφίξτε τα δόντια και μην επιτρέπετε στο φόβο να καθορίσει ποια είστε και τι μπορείτε να κάνετε. Περιμένουμε νέα σας.
26.9.2019 | 23:49
Νέα φοιτήτρια
Είμαι 18 χρονών, μόλις τελείωσα το σχολείο και έχω ήδη ξεκινήσει σχεδόν ένα μήνα τώρα τις σπουδές μου σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Είμαι συναισθηματικά συντετριμμένη γιατί άφησα όλους όσους αγαπώ στην Ελλάδα και ήρθα σε μια χώρα που πίστευα ότι θα λάτρευα, άλλα οι απώλεια των δικών μου ανθρώπων με κάνει να την μισώ. Το άγχος μου έχει χτυπήσει κόκκινο, με πιάνουν κρίσεις πανικού και το στρες μου μετατρέπεται σε ψυχοσωματικό, πονοκεφάλους, πονόκοιλους και όλα αυτά τα ωραία.. και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, είμαι στην τρίτη βδομάδα μαθημάτων και έχω ήδη μείνει απίστευτα πίσω στα μαθήματα, έχω αποτύχει πλήρως στα εργαστήρια και δεν μπορώ να οργανώσω το πρόγραμμα μου και το διάβασμα μου με τίποτα, με αποτέλεσμα να χάνω προθεσμίες και να αγχώνομαι ακόμα περισσότερο.. ξέρω ότι ήταν επιλογή μου να φύγω από την Ελλάδα και ότι τεχνικά μονή μου τα προξένησα όλα αυτά στον εαυτό μου άλλα πλέον δεν μπορώ να αλλάξω τίποτα. ειλικρινά δεν ξέρω γιατί σας τα γράφω όλα αυτά.. άπλα έχω ήδη κουραστεί, απελπιστεί, και απογοητευτεί πλήρως.. αυτά από μένα..
1
