9.2.2016 | 15:57
Νιώθω ...
Πώς τώρα που το σκέφτομαι σοβαρά , όλες οι ερωτικές επαφές μου ήταν επιφανειακές,καμία σχέση μου δεν ήταν ουσιαστική,κανένας δεν με έχει γνωρίσει πραγματικά και ας "τα χαμε"για μήνες.Όταν ντυνόμουν και βαφόμουν για να βγούμε υπήρχε τεράστιο ενδιαφέρον,όταν όμως μίλαγα για τις ιδέες μου,τα πιστεύω μου,όταν εκφραζόμουν έπρεπε να αντικρίζω πάντα την ίδια αδιάφορη φάτσα που συνοδευόταν με το "Μμμ..ναι.." Όταν ήταν για σέξ..πφφ..πάντα εκεί.Σκέφτομαι το αγόρι που είχα στο λύκειο,τον πρώτο μου έρωτα....δεν με αγάπησε ποτέ και δεν το καταλαβαινα, εγω έκλαιγα με τις ώρες για αυτονΑπέκτησα ένα κόμπλεξ και άρχισα να νιώθω ηλίθια.Τι λάθος που ήμουν.Οι άλλοι πάντα με θυμούνται ως μια εμφανίσημη κοπέλα και τίποτα άλλο.Και πιστέψτε με,είμαι εδώ και έχω κι αλλο.Έχω πάρα πολλά...