ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

να φέρω αντίρρηση στο οτιδήποτε, να εκθέσω τους προβληματισμούς μου, να συζητήσω τα λάθη που έγιναν και γίνονται γιατί φοβάμαι ότι θα απομακρυνθείς πάλι κι εγώ δεν αντέχω πάλι να μη μου μιλάς. Νομίζω τελικά πως είναι η τακτική σου για να ελέγχεις τα πράγματα. Πώς γίνεται να μη μου μιλάς για σένα, προσπαθείς να κρύψεις τον εαυτό σου; Πώς γίνεται να μη μου μιλάς όταν σε παρακαλάω για λίγο ενδιαφέρον; Είσαι τόσο σκληρός, φοβάσαι να μου το δώσεις, αδιαφορείς; Πώς γίνεται να σε νοιάζει η σωματική μου υγεία πάνω από την ψυχική; Ξέρεις πόσα δάκρυα έχω χύσει για σένα; Τα μάζευες άραγε όπως σου είχα πει κάποτε; Υπάρχουν πράγματα που δεν καταλαβαίνω, δεν μπορώ να αποδώσω κάπου τη στάση σου. Από την αρχή όλα ήταν στο χέρι σου. Τίποτα δε θα είχε γίνει. Θα είχα γλιτώσει τόσα πολλά. Θα είχαμε ήδη ζήσει τόσα πολλά. Έστω ότι έγιναν λάθη, τώρα γιατί να χάνουμε άλλο χρόνο; Φαντάζεσαι πόσο πιο εύκολο θα μου ήταν με σένα δίπλα μου να ξεπεράσω τις δυσκολίες; Νομίζεις ότι δεν έχω τίποτα να σου προσφέρω; Ότι μόνο εσύ έχεις να μου δώσεις; Έχω τόση αγάπη και τρυφερότητα μέσα μου, τόση ζωή και ένταση που παλεύει μέσα από το σκοτάδι, έχω τόσα όνειρα που χρειάζονται μια μικρή φλόγα για να ανάψουν...