Θα συμπληρώσω κάτι. Στο γυμναστήριο πας για εσένα. Αν και, ειλικρινά, δεν νομίζω να σε κορόιδευε κανείς. Κατά πάσα πιθανότητα, άδικα το φοβάσαι. Πας, κάνεις ότι είναι να κάνεις (κατά προτίμηση με ακουστικά και μουσική) και δεν δίνεις σημασία σε κανέναν. Και όποιος σε κορόιδευε, να του βγει το μάτι. Δεν θα κλειστείς σπίτι σου επειδή έχεις λίγα κιλά παραπάνω. Να μην ντρέπεσαι για την εξωτερική σου εμφάνιση, αλλά ούτε και για το γεγονός ότι θέλεις να την αλλάξεις. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ντρέπεσαι για τίποτα από τα δύο. Φιλικά, ένας fellow υπέρβαρος. Επίσης, αυτά που είπε ο/η "Σκιάς όναρ άνθρωπος".
22.11.2017 | 23:35
Νιώθω απελπισία
Γειά σας είμαι κοπέλα 22 ετών κ θέλω να εξομολογηθώ αυτό που με βασανίζει...Γενικά από μικρή δεν ήμουν ποτέ πολύ αδύνατη αλλά με έλεγες κανονική. Στην Γ λυκείου όμως παχύνα πολύ κ έφτασα τα 130 κιλά. Τώρα είμαι 112 κ χάνω λίγο αλλά τα ξανά περνω κ φτάνω στα ήδη υπάρχοντα.Το θέμα είναι ότι νιώθω απελπισία. Έχω χαλάσει τελείως το σώμα μου. Το γέμισα ραγάδες παντού. Νιώθω ότι δεν μπορώ να αδυνάτισε ότι για παντα θα είμαι μια παχύσαρκος κοπέλα.. Που κ αν αδυνατίζα ποτέ θα ήμουν κομματιασμενη από τις ραγάδες κ κανένας άντρας δε θα ήθελε να είναι μαζί μ γιατί πολύ απλά είμαι κομματιασμενη... Κάνω διατροφή έχω πληρώσει συνδρομη σε γυμναστήριο αλλά δε θέλω να πάω για να μη με κοροϊδεύουν οι υπόλοιποι... Το Σάββατο έχει πάρτι η σχολή μ αλλά εγώ δε θέλω να πάω γιατί δεν έχω να ντυθώ ανάλογα κ αν πάω θα είμαι ντυμένη σαν γυναίκα 50 ετών. Δεν μπορώ να ντυθώ όπως οι κοπέλες της ηλικίας μου... Νιώθω αυτές τις μέρες ειδικά τέτοια απελπισία κ αδιεξόδου. Το ξέρω άλλοι άνθρωποι τραβούν πολύ χειρότερο ζόρι αλλά... :(Ευχαριστώ πολύ όσους διαβάσατς την εξομολογηση μ κ συγγνώμη για τα οποία λάθη έκανα..
2
