1.4.2013 | 11:38
Νιώθω άσχημα και μειονεκτικά..
..όταν με ρωτάνε τι κάνω στην ζωή μου...Είμαι 28 χωρίς εργασία και χωρίς δεσμό...Τι κάνω στην ζωή μου;-Ψάχνω για δουλειά αλλά αν βρω κάτι τις περισσότερες φορές είναι μακριά και δεν έχω μέσο να μετακινούμε,οπότε πάπαλα η δουλειά....-Δεσμό δεν έχω...Μερικοί άνθρωποι είναι παράξενοι,μπορεί κάποιοι να μου πουν οτι γιατί κάθομαι και δεν έχω παντρευτεί ακόμα και γιατί δεν βρίσκω κάποια εργασία και κάποιοι άλλοι μου λένε πως κάτι θα βρεθεί και όλα θα γίνουν στην ώρα τους...Μπορεί οι πρώτοι να θέλουν να με ταρακουνήσουν ή μήπως οι δεύτεροι να με χαλαρώσουν και να ηρεμήσω κάπως;;Και περισσότερο άσχημα νιώθω όταν μπαίνει στην μέση η σύγκριση με κοπέλες που είναι είτε μικρότερές μου είναι στην ίδια ηλικία με εμένα και μπορεί να έχουν και μια όμορφη σχέση και μια δουλειά....Προσπαθώ να ηρεμήσω το μυαλό μου λέγοντας πως ο κάθε άνθρωπος έχει τις ευκαιρίες σου,τις τύχες τους,γνωρίζει τους σωστούς ανθρώπους και πως όλα θα γίνουν την σωστή στιγμή..Πως δεν μπορούμε όλοι να έχουμε τις ίδιες ζωές,την ίδια μόρφωση,τον ίδιο σύντροφο και να γίνουν όλα σε μια συγκεκριμένη ηλικία..........Αλλά και πάλι,νομίζω οτι έχω μείνει πολύυυυυυ πίσω....