ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

νιώθω ότι μου λιγοστεύει ο αέρας και θέλω να βγω στο μπαλκόνι να ουρλιάξω. Ξαφνικά έγινες άλλος ένας που έχει απαιτήσεις από μένα, να δουλεύω περισσότερο, να προσέχω να μην παχύνω. Και έχεις απόλυτο δίκιο, απλά δε χρειάζομαι τις υπενθυμίσεις σου, γιατί εντοπίζω ακριβώς ποιά είναι τα προβλήματα. Εχω τον πατερα μου να με συμβουλευει, απο το συντροφο μου αναζητω κατι αλλο. Θέλω να περνάω κάποιες ώρες μόνη μου, έχω ανάγκη να μείνω με τις πιτζάμες μπροστά στην τηλεόραση, δεν μπορώ να είμαι διαρκώς με τη μάσκαρα στο χέρι, χρειάζομαι κάποιο χρόνο με τον εαυτό μου, δεν μπορώ να είσαι κάθε μέρα στο σπίτι μου. Νιώθω ότι με παρακολουθείς συνέχεια μέχρι να κάνω κάποιο στραβοπάτημα και μετά με περισπουδαστο υφος να μου πεις, στα λεγα εγω. Ξερω οτι πολλες φορες με ειρωνευεσαι και ξερω οτι δεν το κανεις απο κακια αλλα αυτο με πληγωνει. Νομιζεις οτι τα ξερεις ολα, αλλα δεν καταλαβαινεις πώς νιωθω, αλλιώς θα μου συμπεριφεροσουν διαφορετικα. Πολλες φορες σε χρειαζομαι και δεν εισαι εκει οταν το εχω πραγματικα αναγκη, εκει εισαι δηλαδη αλλα οχι με τον τροπο που θα με ανακούφιζε. Μερικες φορες τα λογια δεν εχουν τιποτα να προσθεσουν, ολα τα παραπανω θα μπορουσε να τα περικλεισει μια αγκαλια αλλα στις εκδηλωσεις αγαπης δε θα παιρνες ακριβως και βραβειο...