ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

κι ελπίζω να μην έγραψες αυτά που νομίζω, γιατί τότε δε θέλω καν να απασχολήσεις ξανά τη σκέψη μου...Κουράστηκα, στο είπα πολλές φορές και δε με άκουσες...τί λοιπόν; δεν περίμενες τάχα πως όλο αυτό κάποια στιγμή θα ξεσπούσε; αναδείχτηκες νικητής στο ίδιο σου το παιχνίδι...τί παραπάνω ζητάς; έχω περάσει άπειρα βράδια πάνω από το τηλέφωνο περιμένοντας ένα τηλεφώνημά σου...κάποια στιγμή κουράστηκα κι εγώ...κάθε φορά που σε έψαχνα και δεν υπήρχες πουθενά, μάθαινα να σε έχω λίγο λιγότερο ανάγκη...Δε νομίζω πως με χρειάζεσαι στη ζωή σου...αλλά στην τελική κανείς δε χρειάζεται κανέναν...ο καθένας πορεύεται μόνος του και παράλληλα με τους άλλους...Μη μου πεις πως δε σε άφησα να μου εξηγήσεις...σου έδωσα άπειρες ευκαιρίες και αφορμές...Το ξέρεις ότι, αν μου έλεγες κάτι ειλικρινές και όχι μεγαλοποιημένο ή ψεύτικο, θα το άκουγα. Είσαι εγωιστής όμως και θέλεις τα πάντα να γίνονται με τον τρόπο σου...πώς να πιστέψω σε κάτι τόσο απρόσωπο και αόριστο...μετά από όσα έχουν συμβεί; Είμαι θυμωμένη μαζί σου...αυτό το ξέρω σίγουρα...αν νιώθω κάτι άλλο, δεν μπορώ να το προσδιορίσω...από σένα εξάλλου έμαθα να μην αιθεροβατώ...