Δρόμο. Τώρα.
6.5.2016 | 13:17
Νιώθω τοοοοσο περίεργα
Εδω και 1,5 χρονο εχω σχέση με ενα παιδι (έξ αποστάσεως ) και μπορω να πω ειναι αρκετά καταπιεστικος,ζηλιάρης και ανασφαλής ,όμως οσο περνούσε ο καιρός ειχα καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να τον μαλακωσω...ωστόσο κατι κατάφερα.Παρ´ ολα αυτα επειδή αυτος ειναι μεγαλύτερος και εγω ειμαι αρκετά πιο κοινωνική απο αυτον οσο περνάει ο καιρός νιώθω οτι με πνιγεί,με περιορίζει και δεν το αντέχω καθόλου! Το παιδι αυτο όμως νιώθω οτι πραγματικα με αγαπάει και γω τον αγαπαω αλλα τελευταία θελω τοσο πολυ να τον χωρίσω νομίζω θα ελευθερωθω, θα βρω τον εαυτό μου ιιςως να μ εχει λείψει και η ελευθερία μου αλλα ρε γαμωτο εχει κανει τοσα πολλα για μενα και γω γι' αυτον που μ ειναι δύσκολο να τα αφηςω πισω και προπαντός δεν θελω να τον πληγώσω. Το τελευταίο διάστημα εχει γίνει ανυπόφορος τι κανωωωωω;;; Ειμαι σε αδιέξοδο....
1