ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν βλεπω ζευγαρακια στο δρομο αγαπημενα, ή ευτυχισμενες οικογενειες με παιδακια, νιωθω ακομα πιο πολυ μοναξια. Παλιοτερα ελεγα μεσα μου, ενταξει θα ερθει και για μενα η στιγμη που θα το ζησω και γω αυτο, αλλα τωρα πια δεν το πιστευω. Τι να πω ισως να μην ηταν της μοιρας μου. Το σπιτι μου με θλιβει. Με ποναει η καρδια μου απο τη λυπη και τη μοναξια. Σας ευχαριστω που το διαβαζετε, νιωθω λιγο καλυτερα.