14.5.2014 | 11:14
Νιώθω τύψεις!
Όσο περνάει ο καιρός και δεν συναντιόμαστε σε απεχθάνομαι όλο και πιο πολύ, δεν φταις πλέον απόλυτα εσύ και αυτό είναι που με κάνει να αισθάνομαι άσχημα. Στην αρχή σιχάθηκα τα ψεμματά σου την ζήλεια σου προσπάθησα όμως πολύ να ξαναέρθω κοντά σου αλλά ράγισε το γυαλί. Δεν θέλω να χαθούμε, έχω ακόμα ένα ίχνος αγάπης αλλά είναι η υποκρισία τόσων χρόνων που το καταπνίγει! Ίσως λέω ίσως κάποτε μπορέσω να σε νιώσω πάλι κοντά μου να ανακτήσω την υπομονή μου και να μπορέσω να σε δεχτώ με όλες σου τις παραξενιές και τους κομπλεξισμού σου, αλλά τώρα -όχι- ψάχνω να βγω από τον λαβύρινθο που με έβαλες γιατί με ήθελες μόνο για εσένα, με απομάκρυνες απο φίλους οικογένεια μου έβαλες παροπίδες και τις δέχτηκα γιατί μου άρεσε ο τίτλος της κολλητής. Με έχεις χάσει και παρόλο τον πανικό που έφερες στην ζωή μου πόνεσα που αποφάσισα να φύγω πόνεσα πολύ απομονώθηκα στον εαυτό μου μέχρι να βρω την δύναμη να ξαναπλησιάσω τον παλιό μου κόσμο, και το έκανα! δια μαγείας δεν είμαι κολλητή με κανέναν δεν πιστεύω πλέον αυτή την λέξη αλλά νιώθω τόσο γαλήνεια που έχω ανθρώπους δίπλα μου που τους αρέσει να μοιράζονται χωρίς ζήλειες υστερίες και ίντριγκες!Η πρώην κολλητή σου & ένας πραγματικά ελεύθερος απο τα δεσμά σου άνθρωπος!