Λοιπόν καλό μου, επειδή είσαι πολύ μικρή ακόμη και όλα τα πράγματα αλλάζουν στην πορεία του χρόνου, θα κωδικοποιήσω κάποιες πληροφορίες ως εξής:-Η νομική επιστήμη είναι ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ. Σου ανοίγει άλλους ορίζοντες σκέψης, και θα δεις ότι θα είσαι σε θέση να φιλτράρεις πολύ καλύτερα πράγματα που τα ΜΜΕ περνάνε ως δόγματα στο ευρύ κοινό. -Αν δεν έχεις μπαμπά ή θείο δικηγόρο, βοήθειά σου. Θα ξεκινήσεις ως ασκούμενη κάνοντας θελήματα και λαντζοδουλειά χωρίς να παίρνεις ευρώ πιθανότατα και θα λες και ευχαριστώ που ''συνεργάζεσαι'' (ο δικηγορικός όρος του ''δουλεύω τζάμπα ή υποαμείβομαι'') με κάποιους άλλους.- Μετά την άσκηση, θα είσαι και εσύ μάλλον ''συνεργάτης'' που θα πρέπει να γελάς ενώ μέσα σου θα πνίγεσαι με ελάχιστα χρήματα. -Αν έχεις τύχη (ίσως και βύσμα- δεν μπορώ να το πω με βεβαιότητα) μπορείς να γίνεις δικαστικός: μονιμότητα, καλός μισθός, πάρα πολλή δουλειά. -Το πτυχίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πλειάδα επαγγελμάτων. -Ακαδημαϊκή καριέρα: αν βρεθείς με τα κατάλληλα κονέ, έχεις τύχη. Καλή επιτυχία.
15.9.2017 | 13:37
Νομική σχολή
Καλησπέρα,όντας ενθουσιασμένη με την ιδέα, εξομολογούμαι ότι είμαι αποφασισμένη (αρκετά) ότι το να περάσω στην νομική σχολή είναι αυτό που τελικά,θέλω.(Όσο αποφασισμένη δηλαδή μπορεί να είναι μια μαθήτρια της πρώτης λυκείου).Σίγουρα είναι πολύ ενδιαφέρουσα σχολή και θα έχει σίγουρα πολλά να μου δώσει εκτός από μια επαγγελματική αποκατάσταση. Είμαι ενημερωμένη για τις βάσεις και γενικότερα,για τις δυσχέρειες που έχει ο τομέας αυτός ... Σίγουρα θα είναι δύσκολο.Αλλά έτσι και αλλιώς, όλα είναι δύσκολα πριν γίνουν εύκολα,δεν είναι; Σκέφτομαι λοιπόν, για ακαδημαϊκή καριέρα αν και η όλη διαδικασία είναι αρκετά χρονοβόρα και τα λεφτά για το διδακτορικό,πολλά. Να που όμως, το έχω πάρει απόφαση.. Στόχευσε στο φεγγάρι για να βρεθείς κάπου ανάμεσα στα αστέρια,όπως είπε και ο Πλάτων. Γράφω αυτή την εξομολόγηση, περισσότερο για να ακούσω εμπειρίες, είτε προσωπικές είτε όχι και απόψεις από ανθρώπους που κάτι ξέρουν παραπάνω. Κάθε γνώμη λοιπόν, είναι ευπρόσδεκτη,ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων :) Υ.Γ. Και που ξέρετε...Ίσως, σε 5-10 χρονάκια να διαβάζω αυτή εδώ την εξομολόγηση,στους μαθητές μου και να γελάω.Και να τους λέω "να που όλα γίνονται,χωρίς κονέ, χωρίς τίποτα,από το μηδέν". Ή ίσως να είμαι στο δικηγορικό μου γραφείο και να βγάζω τα λεφτά της ζωής μου. Ίσως βέβαια και όχι,ίσως τίποτα από όλα αυτά να μην γίνει και να καταλήξω στα τριάντα μου να είμαι σερβιτόρα,να σκίζομαι στην δουλειά όλη την μέρα για έναν αναθεματισμένο αστεία χαμηλό μισθό, αλλά πάντα θετικές σκέψεις!
4
